Wiek psa nie oznacza wcale dokładnie tyle lat, ile dany pies akurat ma. Aby uświadomić sobie jakiemu wiekowi człowieka odpowiadają psie lata, trzeba więc znać analizę naukową tego zagadnienia. Jak zatem wygląda to w praktyce? Masz psa i nie wiesz jak sprawdzić jego wiek, wiec konieczne przeczytaj jak porównać wiek psa z wiekiem człowieka. Jeszcze dziś sprawdź, ile pies ma lat faktycznie! Wiek psa należy odnieść do wieku ludzkiego. Aby dobrze odczytać i zanalizować faktyczny wiek psa, trzeba przekształć jego lata życia, a konkretnie dostosować je adekwatnie do lat ludzkich. Dlaczego? Ponieważ przykładowo 5 lat u psa wcale nie oznacza wieku ludzkiego 5 lat. Na dodatek, wiek psów małych jest radykalnie inny, niż wiek psów średnich, a tym bardziej dużych. Zasada biologiczna jest bowiem taka, że psy małe żyją dłużej niż psy średniej wielkości. A najkrócej żyją psy duże. Innymi słowy – im pies jest większy i cięższy, tym potencjalnie krócej będzie żył. Jak jednak wykonać to w praktyce? Jakie przeliczniki przyjąć? Masz psa i nie wiesz jak sprawdzić jego wiek, wiec konieczne przeczytaj jak porównać wiek psa z wiekiem człowieka. Jeszcze dziś sprawdź, ile pies ma lat faktycznie, korzystając z zupełnie nowej formuły bardzo dokładnego przelicznika elektronicznego! Ile pies ma lat faktycznie – co na to najnowsze badania naukowe? Tradycyjna mądrość mówi, że jeden rok ludzki jest równoważny z siedmioma psimi latami życia. Dotąd tak to faktycznie przeliczano. Jednak nowa analiza naukowa sugeruje, że źle to rozumieliśmy. Siedem psich lat do każdej ludzkiej reguły przeżytego roku wynika po prostu ze zbyt ogólnego podziału ludzkiego życia na lata psie. Wedle tej starej reguły – przykładowo wiek ok 80 lat u człowieka, jest równoznaczny z długością życia psa w wieku ok 12 lat. wiek psa jak go obliczyć Naukowiec Trey Ideker z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego w USA i jego koledzy z zespołu badawczego stwierdzili, że zasada jest wedle nowych wyników badań niewłaściwa. Zespół badawczy z San Diego przeprowadził bowiem analizę genetyczną dużej grupy różnych wiekowo psów i ludzi, w celu dokładnego ustalenia ich faktycznego wieku, w miarę upływu czasu oraz analizy porównawczej wieku psa do wieku człowieka. Naukowcy ci odkryli, że w porównaniu z ludźmi, psy starzeją się na początku szybciej, po zaledwie kilku latach osiągając już równowartość ludzkiego wieku średniego. Jednak to tempo starzenia się szybko potem maleje, a kolejne 10 lat przynosi zmiany jedynie na około dwie dekady. Wspomniany zespół badawczy z San Diego dokonał analiz statystycznych i zebrał to wszystko w jedną formułę przedstawioną na poniższym wykresie krzywej logarytmicznej: Wiek ludzki (lata) = 16 log (wiek psa) + 31 Skala logarytmiczna ma zastosowanie w przypadku potrzeby analizy wartości, między którymi występują bardzo duże różnice. Tak w istocie jest odnoście wieku ludzkiego i psie. Skala logarytmiczna stanowi przy tym rodzaj takiej skali pomiarowej, w której mierzona wartość (w tym wypadku wiek psa) jest w ten sposób przekształcona za pomocą logarytmu, dostosowując się adekwatnie do drugiej badanej wartości (wiek człowieka). Wartości tej skali są bezwymiarowe, co innymi słowy oznacza, że wartości są podawane w odniesieniu do pewnej jednostki, lub stanowią logarytmy wielkości niemianowanych. Wiek psa badany naukowo u labradorów. Wspomniana nowatorska metoda przeliczania wieku psa na wiek ludzki, stanowi znaczący postęp w zrozumieniu sposobu właściwego przyporządkowania lat życia psów, do wieku ludzkiego. Dotychczas obowiązywała „formuła” opierająca się na średnich długościach życia wynoszących przykładowo 10 i 70 lat dla psów i ludzi. Zespół pod kierunkiem Trey’a Idekera z Uniwersytetu Kalifornijskiego przebadał łącznie 104 psy bardzo znanej popularnej również w Polsce rasy labrador retriever. Analizowali wiek labradorów, począwszy od bardzo młodych szczeniąt (w wieku od 4 tygodni), po naprawdę bardzo stare w tej rasie osobniki 16-letnie (zeskanowali wzorce metylacji DNA w genomach tych psów). Następnie porównali tzw. metylomy, czyli zestaw zmian chemicznych zachodzących w genach wraz z wiekiem. Praca opiera się bowiem na stosunkowo nowej koncepcji badań nad starzeniem się, dowodzącej, że chemiczne modyfikacje DNA danego organizmu w ciągu życia, tworzą tak zwany zegar epigenetyczny. Te wiekowe zmiany biochemiczne zachodzące w psich genach, ewoluują przez całe życie, podobnie jak u ludzi. Dopasowując omawiane metylomy psa i człowieka, naukowcy mogli dokonać dokładniejszej konwersji zachodzącej pomiędzy wiekiem fizjologicznym psów i ludzi. W obu przypadkach, zmiany związane z wiekiem miały miejsce głównie w związku z genami rozwojowymi, jakie występują u wszystkich kręgowców. Geny te są szczególnie ważne począwszy od czasu rozwoju jeszcze w macicy matki, do ukończenia okresu dzieciństwa (a właściwie do uzyskania wieku dojrzałości somatycznej i płciowej). Analiza naukowa wykazała, że psy i ludzie mają podobną do wieku, metylację niektórych regionów genomowych o wysokich wskaźnikach mutacji. Podobieństwa te były najbardziej widoczne w grupie młodych psów i młodych ludzi, lub starych psów i starych ludzi. Niektóre grupy genów zaangażowanych w rozwój są podobnie metylowane podczas starzenia u obu gatunków. Sugeruje to, że przynajmniej niektóre aspekty starzenia się są kontynuacją rozwoju, a nie odrębnym procesem oraz, że przynajmniej niektóre z tych zmian są ewolucyjnie zachowane u wszystkich ssaków. Wiek psa badany naukowo u różnych ras psów i różnych zwierząt. „Masz do czynienia z tymi głównymi zmianami w metylomach, które zachodzą podczas rozwoju, a następnie, w miarę starzenia się, w pewnym sensie patrzysz na ich dopalenie i wygaśnięcie tempa zmian” – powiedział Trey Ideker ze wspomnianej grupy badawczej. „To dopalenie i wygasanie jest związane ze starzeniem się”. Dalsze badania naukowe mogą też pomóc określić, kiedy zacząć szukać oznak powszechnych chorób związanych z wiekiem (starzeniem się) psów. Omawiani naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego przyjrzeli się także metylomom u myszy. Odkryli przy tym, że dwa i pół roku myszy przekłada się na około dziewięć lat psich, co sugeruje, że to narzędzie badawcze dotyczące ustalania krzywej logarytmicznej może też być w stanie przekształcić wiek wielu gatunków ssaków odnośnie wieku człowieka. Inny naukowiec amerykański, Matt Kaeberlein z University of Washington w Seattle dodał, że „byłoby interesujące dowiedzieć się, co dzieje się z takim zegarem wiekowym u ras psów o bardzo różnych długościach życia, takich jak np. wielkie dogi i malutkie Chihuahua”. Niestety jednak badania takie trzeba dopiero wykonać. Tego typu badania są na razie bardzo nowatorskie. Naukowcy teoretycznie zbadali przypadek, że jedna modyfikacja epigenetyczna w metylomach (dodanie grup metylowych do określonych sekwencji DNA), dobrze pokazuje ludzki wiek biologiczny. Można na tej podstawie określać skutek, jaki dana choroba, zły styl życia i genetyka mogą wywierać na nasze ciała. Można w ten sposób podać nawet prognozę oczekiwanej długości życia zarówno psa, jak i człowieka. Co ciekawe, stosunku do ludzi zarzuca się w tej metodzie brak etyki, ponieważ tak zebrane dane mogą być niewłaściwie wykorzystywane np. przez firmy ubezpieczeniowe. Inne gatunki również ulegają metylacji DNA, w miarę starzenia się. Odkryto już, że myszy, szympansy, wilki i omawiane psy mają takie zegary epigenetyczne. Ile pies ma lat w przeliczeniu na lata ludzkie? Aby dowiedzieć się, jak różnią się zegary wiekowe od ludzkiej wersji, genetyk Trey Ideker z University of California w San Diego i jego koledzy z ekipy badawczej zaczęli od psów. Mimo że najlepsi przyjaciele człowieka odeszli od ludzi na wczesnym etapie ewolucji ssaków, stanowią dobrą grupę do takich porównań, ponieważ żyją w tym samym środowisku i wiele psów korzysta z podobnej opieki zdrowotnej oraz leczenia weterynaryjnego niemal w takiej intensywności, jak ludzie z leczenia szpitalnego. Wszystkie psy – bez względu na rasę, podążają też podobną trajektorią rozwojową, osiągając dojrzałość płciową ok 10 mies. i umierając przed ok. 20 rokiem życia. Aby zwiększyć szanse na znalezienie czynników genetycznych związanych ze starzeniem się, zespół Idekera skupił się jednak na początek na jednej rasie – na Labradorach. Jak już wyżej opisaliśmy – teraz naukowcy twierdzą, że mają nową formułę (patrz kalkulator poniżej), która najtrafniej jak to możliwe, przekształca lata psie na lata ludzkie. Formuła ta wykorzystuje nie tylko dane odnośnie wieku, ale też dane dotyczące zmian genetycznych u psów w miarę upływu lat. Opisana wynikowa konwersja wieku psa oparta na zmianach genetycznych, jest nieco bardziej złożona niż dotychczasowe pomnożenie wieku psa przez cyfrę 7. Nowa formuła jest oparta na tym, że „ludzki” wiek psa wynosi wiec w przybliżeniu 16 log (wiek psa) + 31. To naturalny logarytm prawdziwego wieku psa, pomnożony przez 16, z cyfrą 31 dodaną na końcu do uzyskanej w ten sposób sumy.